Τι απόψεις πρέπει να έχουν οι πιστοί

Τι απόψεις πρέπει να έχουν οι πιστοί 

Τι είναι εκείνο που έχει λάβει ο άνθρωπος από τη στιγμή που πίστεψε αρχικά στον Θεό; Τι έχεις μάθει για τον Θεό; Πόσο πολύ έχεις αλλάξει εξαιτίας της πίστης σου στον Θεό; Όλοι σας τώρα γνωρίζετε πως η πίστη του ανθρώπου στον Θεό δεν είναι μόνο για τη σωτηρία της ψυχής και την ευημερία της σάρκας, ούτε μόνο για να εμπλουτίσει τη ζωή του μέσ’ από την αγάπη για τον Θεό, κ.ο.κ. Εκ των πραγμάτων, αν αγαπάς τον Θεό χάριν της ευημερίας της σάρκας ή της στιγμιαίας απόλαυσης, τότε, ακόμη κι αν τελικά η αγάπη σου για τον Θεό φτάνει στο αποκορύφωμά της και δεν ζητάς τίποτε, η αγάπη αυτή που επιδιώκεις δεν είναι ακόμη αγνή αγάπη και δεν ευχαριστεί τον Θεό. Εκείνοι που χρησιμοποιούν την αγάπη στον Θεό για να εμπλουτίσουν τις ανιαρές τους ζωές και για να γεμίσουν ένα κενό στην καρδιά τους είναι εκείνοι που επιδιώκουν να ζήσουν άνετα, όχι εκείνοι που επιδιώκουν αληθινά ν’ αγαπήσουν τον Θεό. Αυτό το είδος αγάπης είναι ενάντια στη θέληση κάποιου, μια αναζήτηση συναισθηματικής απόλαυσης, κι ο Θεός δεν χρειάζεται αυτό το είδος αγάπης. Τι είδους αγάπη, λοιπόν, είναι μια αγάπη σαν τη δική σου; Για τι αγαπάς τον Θεό; Πόση αληθινή αγάπη έχεις για τον Θεό τώρα; Η αγάπη των περισσοτέρων από εσάς είναι όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Αυτό το είδος αγάπης μπορεί μόνο να συντηρεί την υπάρχουσα κατάσταση· δεν μπορεί να πετύχει αιώνια σταθερότητα, ούτε να ριζώσει στον άνθρωπο. Αυτό το είδος αγάπης είναι όπως ένα λουλούδι που δεν κάνει καρπούς ύστερ’ από το άνθισμά του με αποτέλεσμα να μαραίνεται. Με άλλα λόγια, όταν αγάπησες μία φορά τον Θεό με τέτοιον τρόπο και δεν υπάρχει κανένας να σε οδηγήσει στο μονοπάτι, θα πέσεις. Αν μπορείς να αγαπάς τον Θεό μόνο τις περιόδους που αγαπάς τον Θεό και δεν κάνεις ύστερα αλλαγές στη στάση της ζωής σου, τότε θα συνεχίσεις να υφίστασαι την επιρροή του σκότους χωρίς να μπορείς ν’ αποδράσεις, και θα είσαι ανήμπορος να ελευθερωθείς από την αιχμαλωσία και την παραπλάνηση του Σατανά. Κανένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να κερδηθεί πλήρως από τον Θεό· στο τέλος, το πνεύμα τους, η ψυχή και το σώμα τους θα εξακολουθήσουν ν’ ανήκουν στον Σατανά. Είναι αναμφίβολο. Όλοι εκείνοι που δεν μπορούν να κερδηθούν πλήρως από τον Θεό θα επιστρέψουν στον αρχικό τους τόπο, δηλαδή, πίσω στον Σατανά, και θα κατρακυλήσουν στη λίμνη που καίει με φωτιά και θειάφι για να δεχθούν το επόμενο βήμα της τιμωρίας από τον Θεό. Εκείνοι που κερδίζονται από τον Θεό είναι αυτοί που επαναστατούν εναντίον του Σατανά και δραπετεύουν από τη σφαίρα επιρροής του. Τέτοιοι άνθρωποι θα καταμετρηθούν επισήμως ανάμεσα στον λαό της βασιλείας. Τέτοιος θα είναι ο λαός της βασιλείας. Θέλεις να είσαι αυτό το είδος ανθρώπου; Θέλεις να κερδηθείς από τον Θεό; Θέλεις να δραπετεύσεις από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και να επιστρέψεις στον Θεό; Μήπως ανήκεις αυτή τη στιγμή στον Σατανά ή καταμετράσαι ανάμεσα στον λαό της βασιλείας; Τέτοιου είδους πράγματα πρέπει να είναι απολύτως σαφή και να μην χρειάζονται περαιτέρω εξήγηση. Σε περασμένους καιρούς, πολλά επιδιώχθηκαν με τη φιλοδοξία και τις αντιλήψεις του ανθρώπου και για χάρη των ελπίδων του ανθρώπου. Δεν θα συζητήσουμε τώρα αυτά τα ζητήματα. Η ουσία είναι να βρεθεί ένας πρακτικός τρόπος που θα διευκολύνει καθέναν από εσάς να κρατήσει μια κανονική κατάσταση απέναντι στον Θεό και να ελευθερωθεί βαθμιαία από τα δεσμά της επιρροής του Σατανά, έτσι ώστε να μπορείτε να κερδηθείτε από τον Θεό, και να πραγματοποιήσετε στη γη ό,τι ο Θεός ζητάει από εσάς. Μόνο αυτό μπορεί να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού. Πολλοί πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν ξέρουν ούτε τι είναι εκείνο που επιθυμεί ο Θεός ούτε τι είναι εκείνο που επιθυμεί ο Σατανάς. Οι ανόητοι πιστεύουν και ακολουθούν τυφλά άλλους, κι έτσι ποτέ δεν έζησαν μια φυσιολογική χριστιανική ζωή· ποτέ δεν είχαν φυσιολογικές προσωπικές σχέσεις, και ακόμα λιγότερο μια φυσιολογική σχέση που έχει ο άνθρωπος με τον Θεό. Από αυτό μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι οι ταλαιπωρίες και τα ελαττώματα του ανθρώπου, και άλλοι παράγοντες που μπορούν να ματαιώσουν το θέλημα του Θεού, είναι πολλοί. Αυτό αρκεί για ν’ αποδείξει ότι ο άνθρωπος δεν βαδίζει στο σωστό μονοπάτι ούτε έχει βιώσει την αληθινή ζωή. Τι είναι λοιπόν το να βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι; Το να βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι σημαίνει ότι μπορείς να καταπραΰνεις την καρδιά σου μπροστά στον Θεό ανά πάσα στιγμή και να επικοινωνείς φυσιολογικά με τον Θεό, φτάνοντας βαθμιαία να γνωρίσεις τι λείπει από τον άνθρωπο και λίγο-λίγο να αποκτήσεις μια βαθύτερη γνώση του Θεού. Μέσω αυτού, θα κερδίζεις καθημερινά νέα όραση και φώτιση στο πνεύμα σου· η λαχτάρα σου μεγαλώνει, και επιδιώκεις να εισέλθεις στην αλήθεια. Κάθε μέρα εμφανίζεται νέο φως και νέα κατανόηση. Μέσ’ από το μονοπάτι αυτό, βαθμιαία ελευθερώνεσαι από την επιρροή του Σατανά κι η ζωή σου γίνεται πιο αξιόλογη. Ένας τέτοιος άνθρωπος έχει μπει στο σωστό μονοπάτι. Αξιολόγησε τις πραγματικές σου εμπειρίες κι εξέτασε το μονοπάτι που ακολουθείς με την πίστη σου στον Θεό σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω. Είσαι εκείνος που βαδίζει στο σωστό μονοπάτι; Σε ποια ζητήματα έχεις ελευθερωθεί από τα δεσμά του Σατανά κι από την επιρροή του Σατανά; Αν δεν έχεις μπει ακόμα στο σωστό μονοπάτι, οι δεσμοί σου με τον Σατανά δεν έχουν ακόμα κοπεί. Εν τοιαύτη περιπτώσει, μπορεί η επιδίωξη της αγάπης για τον Θεό να οδηγήσει σε μιαν αγάπη που να είναι αυθεντική, αφοσιωμένη και αγνή; Λες ότι η αγάπη σου για τον Θεό είναι αταλάντευτη και από καρδιάς, αλλά δεν έχεις ακόμη ελευθερωθεί από τα δεσμά του Σατανά. Δεν κοροϊδεύεις έτσι τον Θεό; Αν θέλεις να πετύχεις μιαν άδολη αγάπη για τον Θεό, κερδίσου ολοκληρωτικά από τον Θεό, και καταμετρήσου ανάμεσα στον λαό της βασιλείας, αλλά πρώτα πρέπει να μπεις στο σωστό μονοπάτι.

Διαβάστε περισσότερα: Ο λόγος του Θεού

Πηγή από: Αστραπή της Ανατολής

Περί ονομασιών και ταυτότητας

Περί ονομασιών και ταυτότητας

Εάν θες να είσαι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό, πρέπει να γνωρίζεις το έργο του Θεού. Πρέπει να γνωρίζεις το έργο που επιτέλεσε παλαιότερα (στην Καινή και την Παλαιά Διαθήκη), αλλά και το έργο Του τη σήμερον ημέρα. Δηλαδή, πρέπει να γνωρίζεις τα τρία στάδια του έργου του Θεού κατά τα 6.000 έτη. Αν σου ζητηθεί να διαδώσεις το , δεν θα μπορέσεις να το πράξεις χωρίς να γνωρίζεις το έργο του Θεού. Κάποιοι μπορεί να σε ρωτήσουν τι είπε ο Θεός σας για τη Βίβλο, την Παλαιά Διαθήκη και για όσα είπε και έπραξε ο Ιησούς εκείνη την εποχή. Αν δεν μπορείς να μιλήσεις για την πραγματική ιστορία της Βίβλου, δεν θα πειστούν. Στην αρχή, ο Ιησούς έκανε πολλές συζητήσεις όσον αφορά την Παλαιά Διαθήκη με τους μαθητές Του. Ό,τι διάβαζαν προερχόταν από την Παλαιά Διαθήκη. Η Καινή Διαθήκη γράφτηκε αρκετές δεκαετίες μετά τη σταύρωση του Ιησού. Για να διαδώσετε το , θα πρέπει καταρχάς να συλλάβετε την εσωτερική αλήθεια της Βίβλου και το έργο του Θεού στο Ισραήλ, δηλαδή το έργο του Ιεχωβά. Πρέπει επίσης να κατανοήσετε το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς. Αυτά είναι τα θέματα που απασχολούν περισσότερο όλους τους ανθρώπους και αυτό που δεν έχουν ακούσει είναι η πραγματική ιστορία των δύο αυτών σταδίων του έργου. Όταν διαδίδεις το , πρώτα άφησε κατά μέρος συζητήσεις για το έργο του Αγίου Πνεύματος τη σήμερον ημέρα. Δεν μπορούν να αντιληφθούν αυτό το στάδιο του έργου, γιατί αυτό που εσείς επιδιώκετε είναι το υψηλότερο όλων: τη γνώση για τον Θεό και τη γνώση για το έργο του Αγίου Πνεύματος, και τίποτα δεν είναι πιο ένδοξο από αυτά τα δύο. Αν μιλήσετε πρώτα γι’ αυτό που είναι υψηλό, θα τους είναι πάρα πολύ, γιατί κανείς τους δεν έχει βιώσει τέτοιου είδους έργο από το Άγιο Πνεύμα. Είναι άνευ προηγουμένου και δεν είναι εύκολο να το αποδεχτεί ο άνθρωπος. Οι εμπειρίες τους βασίζονται σε παλαιά στοιχεία του παρελθόντος, με κάποια περιστασιακά στοιχεία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Αυτό που βιώνουν δεν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος σήμερα ή το θέλημα του Θεού σήμερα. Ακόμη ενεργούν σύμφωνα με τις παλιές πρακτικές, δίχως νέο φως ή νέα στοιχεία.

Γνωρίζοντας τον σκοπό των τριών σταδίων του έργου του Θεού για τη διαχείριση της ανθρωπότητας

Γνωρίζοντας τον σκοπό των τριών σταδίων του έργου του Θεού για τη διαχείριση της ανθρωπότητας

Σχετικά λόγια του Θεού:

Ολόκληρο το σχέδιο της διαχείρισής Μου, ένα σχέδιο που εκτείνεται σε διάστημα έξι χιλιάδων ετών, αποτελείται από τρία στάδια ή τρεις εποχές: στην αρχή η Εποχή του Νόμου, η Εποχή της Χάριτος (που είναι επίσης και η Εποχή της Λύτρωσης) και τις έσχατες ημέρες η Εποχή της Βασιλείας. Το έργο Μου στις τρεις αυτές εποχές διαφέρει σε περιεχόμενο σύμφωνα με την φύση της κάθε εποχής, αλλά σε κάθε στάδιο είναι σε συμφωνία με τις ανάγκες του ανθρώπου –ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, γίνεται σύμφωνα με τα κόλπα που ο Σατανάς εφαρμόζει στον πόλεμο που διεξάγω εναντίον του. Ο σκοπός του έργου Μου είναι να νικήσω τον Σατανά, να εκδηλώσω την σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου, να αποκαλύψω όλα τα κόλπα του Σατανά και μ’ αυτόν τον τρόπο να σώσω ολόκληρο το ανθρώπινο γένος το οποίο ζει υπό τη σφαίρα επιρροής του. Είναι για να δείξω τη σοφία Μου και την παντοδυναμία Μου ενώ ταυτόχρονα ν’ αποκαλύψω την αβάσταχτη αποκρουστικότητα του Σατανά. Ακόμη περισσότερο είναι για να διδάξω στα πλάσματά Μου να διακρίνουν μεταξύ του καλού και του κακού, να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων, να δουν ξεκάθαρα ότι ο Σατανάς είναι εχθρός της ανθρωπότητας, ο πιο χαμηλός των χαμηλών, ο σατανικός, και να διακρίνουν με απόλυτη βεβαιότητα τη διαφορά μεταξύ καλού και κακού, αλήθειας και ψεύδους, αγιότητας και βρομιάς και τι είναι σημαντικό και τι ποταπό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η αδαής ανθρωπότητα θα μπορεί να γίνει μάρτυρας για Μένα, ότι δεν είμαι Εγώ που διαφθείρω την ανθρωπότητα και μόνο Εγώ – ο Κύριος της δημιουργίας – μπορώ να σώσω την ανθρωπότητα, μπορώ να δώσω στον άνθρωπο πράγματα για την απόλαυσή του. Και θα γνωρίσει ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης όλων των πραγμάτων και ο Σατανάς είναι απλώς ένα από τα όντα που δημιούργησα και αργότερα στράφηκε εναντίον Μου. Το σχέδιο διαχείρισης Μου των έξι χιλιάδων ετών χωρίζεται σε τρία στάδια για να επιτευχθεί το παρακάτω αποτέλεσμα: να μπορέσουν οι δημιουργίες Μου να γίνουν μάρτυρές Μου, να κατανοήσουν το θέλημά Μου και να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι η αλήθεια.

από «Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο στην Εποχή της Λύτρωσης» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Στόχος των τριών σταδίων του έργου είναι η σωτηρία όλης της ανθρωπότητας – δηλαδή, η ολοκληρωτική σωτηρία του ανθρώπου από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Αν και κάθε ένα από τα τρία στάδια του έργου έχει διαφορετικό στόχο και σημασία, το καθένα τους αποτελεί μέρος του έργου για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους, και αποτελεί διαφορετικό έργο σωτηρίας, το οποίο πραγματοποιείται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της ανθρωπότητας.

από «Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ποια είναι η έννοια των Χριστουγέννων, και λατρεύετε πραγματικά τον Κύριο Ιησού;

Η προέλευση των Χριστουγέννων

Κάθε χρόνο, όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, τα καταστήματα στον δρόμο φτιάχνουν μια εκθαμβωτική βιτρίνα με χριστουγεννιάτικα δώρα, με τον Άγιο Βασίλη και χριστουγεννιάτικα δέντρα και ούτω καθεξής. Δέντρα και κτίρια είναι στολισμένα με πολύχρωμα φώτα και ολόκληρες πόλεις είναι διακοσμημένες με φαναράκια και χρωματιστές γιρλάντες, και παντού επικρατεί χαρά και ενθουσιασμός. Για τον χριστιανισμό, τα Χριστούγεννα είναι πολύ ξεχωριστή γιορτή και, αρκετούς μήνες πριν από τα Χριστούγεννα, πολλές εκκλησίες θ’ αρχίσουν ν’ ασχολούνται με την προετοιμασία όλων όσα είναι απαραίτητα για τη γιορτή των Χριστουγέννων. Ανήμερα των Χριστουγέννων, οι εκκλησίες γεμίζουν και στις εορταστικές εκδηλώσεις συμμετέχουν αδελφοί και αδελφές, τρώγοντας το δείπνο των Χριστουγέννων, δίνοντας παραστάσεις και λατρεύοντας τον Κύριο Ιησού και ούτω καθεξής. Τα πρόσωπα όλων λάμπουν από ευτυχία. Ωστόσο, όταν συναντιόμαστε σε χαρούμενες συγκεντρώσεις για να γιορτάσουμε τη γέννηση του Κυρίου Ιησού, καταλαβαίνουμε την έννοια των Χριστουγέννων; Ίσως οι αδελφοί κι οι αδελφές θα πουν: «Ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε για να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα, έτσι για να θυμούνται και να γιορτάζουν τη γέννηση του Κυρίου Ιησού, οι Χριστιανοί καθιέρωσαν τα Χριστούγεννα. Αν και η συγκεκριμένη ημέρα κατά την οποία γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς δεν έχει καταγραφεί στη Βίβλο, τα Χριστούγεννα έγιναν σταδιακά μια οικουμενική γιορτή μετά τη διάδοση του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού». Μπορεί να το γνωρίζουμε αυτό, γνωρίζουμε όμως πραγματικά την αγάπη του Θεού και το θέλημά Του για μας που κρύβεται πίσω από τη γέννηση του Κυρίου Ιησού; Και πώς θα πρέπει να προσεγγίζουμε τα Χριστούγεννα κατά τρόπο που να συνάδει με την καρδιά του Κυρίου;

Ποια είναι η έννοια των Χριστουγέννων, και λατρεύετε πραγματικά τον Κύριο Ιησού;

Ο Κύριος Ιησούς γεννήθηκε λόγω της αγάπης του Θεού και της σωτηρίας της ανθρωπότητας

Στην αρχή ο Ιεχωβά εργάστηκε με τη μορφή του Πνεύματος μεταξύ των ανθρώπων, χρησιμοποίησε τον Μωυσή για να διακηρύξει τους νόμους και τις εντολές Του, καθοδήγησε την ανθρωπότητα για το πώς να ζει στη γη, έμαθε στους ανθρώπους τι είναι καλό και τι κακό, πώς να λατρεύουν τον Θεό και ούτω καθεξής. Όταν όμως η Εποχή του Νόμου πλησίαζε στο τέλος της, επειδή η ανθρωπότητα διαφθειρόταν από τον Σατανά όλο και βαθύτερα, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να τηρούν τους νόμους και δεν υπήρχαν πλέον επαρκείς προσφορές περί αμαρτίας που θα μπορούσαν να κάνουν για να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους. Οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο να καταδικαστούν και να οδηγηθούν ανά πάσα στιγμή στον θάνατο σύμφωνα με τους νόμους. Ο Θεός δεν άντεχε να βλέπει τον άνθρωπο, τον οποίο είχε πλάσει με τα χέρια Του, να καταστρέφεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Για να μπορέσει λοιπόν να επιβιώσει η ανθρωπότητα, ο Θεός κατέβηκε από τον ουρανό και ενσαρκώθηκε ως Κύριος Ιησούς Χριστός, εμφανίστηκε και επιτέλεσε τα έργα Του, εξέφρασε την οδό με τη ρήση: «Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» (κατά Ματθαίον 4:17), δίδαξε τους ανθρώπους να είναι ανεκτικοί, υπομονετικοί και να αγαπούν τους εχθρούς τους και να συγχωρούν τους ανθρώπους εβδομήντα φορές το επτά. Θεράπευε επίσης άρρωστους και εξόρκιζε δαιμόνια και εκτέλεσε πολλά σημεία και τέρατα και, τελικά, σταυρώθηκε, λυτρώνοντας έτσι την ανθρωπότητα από τις αμαρτίες της. Εφόσον αποδεχόμαστε τον Κύριο Ιησού ως Σωτήρα μας και προσευχόμαστε ειλικρινά στον Κύριο, ομολογώντας τις αμαρτίες μας και μετανοώντας, τότε οι αμαρτίες μας συγχωρούνται και μπορούμε να απολαμβάνουμε την ειρήνη, τη χαρά κι όλη την αφθονία της χάρης που προέρχεται από τον Κύριο. Μπορούμε να πούμε ότι, μόνον επειδή ο Κύριος Ιησούς γεννήθηκε κι ο Θεός ενσαρκώθηκε προσωπικά για να επιτελέσει το έργο της λύτρωσης, μπόρεσε η ανθρωπότητα να αποφύγει την καταδίκη και τα δεσμά του νόμου, κι έτσι δεν υπόκειτο πλέον σε καταδίκη ή στην ποινή του θανάτου. Μόνον επειδή γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς, όσοι τον ακολούθησαν μπορούσαν να απολαύσουν πραγματική ειρήνη και χαρά. Πολύ περισσότερο μάλιστα, μόνον επειδή γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς και το Πνεύμα του Θεού υλοποιήθηκε σ’ ένα απλό σώμα, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα της ανθρωπότητας για να εκφωνήσει τις ομιλίες Του, γνωρίζουμε σαφέστερα μέσω του λόγου του Κυρίου το θέλημα του Θεού και τις απαιτήσεις Του για τον άνθρωπο, μπορούμε να έχουμε μια νεώτερη, ανώτερη πρακτική εφαρμογή και η σχέση μας με τον Θεό μπορεί να είναι όλο και εγγύτερη. Αυτό που κρυβόταν πίσω από τον ερχομό του Κυρίου Ιησού στη γη, πίσω από την έκφραση εκ μέρους Του της αλήθειας και την ολοκλήρωση του έργου της σταύρωσης, ήταν γεμάτο με τις επίπονες προσπάθειες του Θεού να σώσει την ανθρωπότητα – ήταν η αγάπη και το έλεος του Θεού απέναντι σ’ εμάς, τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα!

Η Γέννηση του Κυρίου Ιησού

Ποιο είναι το θέλημα και οι απαιτήσεις του Κυρίου Ιησού για μας

Παρότι ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε κι αναλήφθηκε στον ουρανό όταν ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης, πολλοί άνθρωποι, για να θυμούνται τη γέννησή Του, διοργανώνουν βραδινά πάρτι τα Χριστούγεννα, δίνουν παραστάσεις και γιορτάζουν τη γέννηση του Κυρίου Ιησού. Γνωρίσαμε όμως ποτέ ποιο είναι το νόημα των Χριστουγέννων και ποιο είναι το θέλημα και οι απαιτήσεις του Κυρίου Ιησού για μας; Τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε για να ικανοποιούμε τον Θεό και να κερδίζουμε τον έπαινο Του;

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «έρχεται ώρα, ότε ούτε εις το όρος τούτο ούτε εις τα Ιεροσόλυμα θέλετε προσκυνήσει τον Πατέρα… Πλην έρχεται ώρα, και ήδη είναι, ότε οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία· διότι ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν» (κατά Ιωάννην 4:21, 23). Καταλαβαίνουμε από τα λόγια του Κυρίου Ιησού ότι ο Κύριος ελπίζει να λατρεύουμε τον Θεό πνευματικά και αληθινά και να μην προσκολλόμαστε αυστηρά σε κάθε είδους τυπικότητες, ούτε να συμμετέχουμε σε δραστηριότητες. Οι Φαρισαίοι, οι αρχιερείς κι οι γραμματείς του ναού την παλιά εποχή επικεντρώνονταν μόνο στη συμμετοχή σε διάφορες θρησκευτικές τελετές και στην προσκόλληση σε κανόνες. Κάθε μέρα έκαναν προσφορές λατρεύοντας τον Θεό, όμως έδιναν λίγη προσοχή στην εφαρμογή των λόγων του Θεού στην πράξη, και δεν ακολουθούσαν τις εντολές του Ιεχωβά, τόσο μάλιστα ώστε να εγκαταλείψουν τις εντολές του Θεού και να προσκολληθούν μόνο στις παραδόσεις του ανθρώπου. Τελικά, όχι μόνο δεν κέρδισαν τον έπαινο του Θεού, αλλά ο Κύριος Ιησούς τούς μίσησε και τους καταράστηκε. Αν τώρα οι εκκλησίες διοργανώνουν μεγάλες χριστουγεννιάτικες γιορτές, αυτό είναι απλώς μια στιγμιαία κορύφωση του ενθουσιασμού. Όλοι συγκεντρωνόμαστε με χαρά και ευτυχία, όμως δεν λατρεύουμε πραγματικά τον Κύριο, ούτε χρησιμοποιούμε την ευκαιρία αυτή για να κατανοήσουμε το θέλημά Του ή να Τον γνωρίσουμε, συνεπώς δεν θα λάβουμε την έγκριση του Κυρίου Ιησού. Στην πραγματικότητα, από τότε που ο Κύριος Ιησούς ξεκίνησε επίσημα το έργο Του έως ότου ολοκλήρωσε το έργο Του της λύτρωσης, εξέφρασε πολλές αλήθειες κι έθεσε πολλές απαιτήσεις σε μας. Το θέλημα του Κυρίου έγκειται στην ελπίδα ότι όλοι θα επικεντρωθούμε στην εφαρμογή του λόγου Του στην πράξη και θα τηρούμε τις διδασκαλίες Του ανά πάσα στιγμή, σε όλους τους χώρους, ανεξάρτητα από το ποια θέματα ή ανθρώπους μπορεί να συναντούμε. Αυτό απαιτεί ο Κύριος από μας κι αποτελεί την πιο θεμελιώδη αρχή της πρακτικής εφαρμογής για όσους από μας πιστεύουμε στον Θεό. Ακριβώς όπως είπε κι ο Κύριος Ιησούς: «Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου» (κατά Ιωάννην 8:31), «Σεις είσθε φίλοι μου, εάν κάμνητε όσα εγώ σας παραγγέλλω» (κατά Ιωάννην 15:14). Μπορούμε λοιπόν να διαπιστώσουμε ότι, στην κανονική μας ζωή και στις σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους, είναι εξαιρετικά σημαντικό να επικεντρωνόμαστε στο να πράττουμε σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου, γιατί αυτό πρέπει να επιτύχουν περισσότερο απ’ όλα όσοι πραγματικά πιστεύουμε στον Θεό και Τον λατρεύουν.

Λατρεύουμε αληθινά τον Κύριο;

Μια ομάδα χριστιανών προσεύχονται

Τώρα, πολλοί αδελφοί κι αδελφές έρχονται στην εκκλησία τα Χριστούγεννα για να γιορτάσουν τη γέννηση του Κυρίου Ιησού, να προσευχηθούν μαζί, να διαβάσουν τη Βίβλο μαζί και να τραγουδήσουν τους αίνους του Κυρίου μαζί. Όμως τον υπόλοιπο καιρό, είμαστε απασχολημένοι με τη δουλειά και την επαγγελματική μας σταδιοδρομία ή με την αλληλεπίδραση με τους άλλους. Πολύ σπάνια χαλαρώνουμε ενώπιον του Κυρίου και προσευχόμαστε, διαβάζουμε τον λόγο Του ή προσπαθούμε να κατανοήσουμε το θέλημά Του. Κάποιοι αδελφοί κι αδελφές παρευρίσκονται συχνά σε συναντήσεις, όμως σπάνια κάνουν πράξη και βιώνουν τον λόγο του Κυρίου στη ζωή τους, εξακολουθούν να ζουν μέσα στην αμαρτία και οι αμαρτίες τους αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς. Για παράδειγμα, ο Κύριος Ιησούς απαιτεί να είμαστε ταπεινοί και ήπιοι, όμως όσο συγχρωτιζόμαστε και εργαζόμαστε μαζί με συναδέλφους κι αδελφούς κι αδελφές στην εκκλησία, κυριαρχούμαστε από την αλαζονική μας διάθεση, βλέπουμε τις δικές μας απόψεις και ιδέες ως τέλειες και υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας και δεν είμαστε σε θέση να έχουμε ειρηνικές σχέσεις με τους άλλους. Ο Κύριος Ιησούς απαιτεί να μάθουμε να συγχωρούμε τους άλλους και να τους αγαπάμε όπως αγαπάμε τον εαυτό μας. Όμως, όταν οι άλλοι παραβιάζουν τα συμφέροντά μας, αισθανόμαστε τόσο θιγμένοι ώστε να ζούμε μέσα στις δηλητηριώδεις διαθέσεις του Σατανά και να κρίνουμε και να καταδικάζουμε τους άλλους. Ο Κύριος Ιησούς απαιτεί να αποστασιοποιηθούμε από τους ανθρώπους αυτού του κόσμου, όμως στην προσπάθειά μας για φήμη, γόητρο και σωματικές απολαύσεις στα εγκόσμια ακολουθούμε τις κακές τάσεις του κόσμου, ζούμε στην αμαρτία και απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από τον Κύριο. Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα για το πώς αποτυγχάνουμε ν’ ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του Κυρίου. Αν και δίνουμε μεγάλη σημασία στην τήρηση των θρησκευτικών τελετών και επικεντρωνόμαστε στην ευγνωμοσύνη μας για τη σωτηρία του Κυρίου και δοξάζουμε τον Κύριο κατά τις συγκεκριμένες ημέρες των διαφόρων εορτών, δεν ακολουθούμε και πάλι την οδό του Κυρίου και συχνά ζούμε στην αμαρτία. Έτσι λατρεύουμε τον Κύριο Ιησού; Μπορεί αληθινά ο Κύριος να μας επαινέσει γι’ αυτό; Πάρτε για παράδειγμα όταν οι γονείς μεγαλώνουν το παιδί τους για να γίνει ενήλικος. Εάν το παιδί είναι πραγματικά λογικό και με αγνά αισθήματα προς τους γονείς του, θα φροντίσει να μάθει τι αρέσει στους γονείς του και τι δεν τους αρέσει, κι όποτε πράττει κάτι για τους γονείς του, θα γνωρίζει πάντοτε τι να κάνει για να τους ευχαριστήσει. Εάν όμως το μόνο που κάνουν είναι να διοργανώνουν ένα μεγάλο δείπνο για τα γενέθλια των γονιών τους κι απλώς να λένε «σας αγαπώ, μαμά και μπαμπά!» κι όταν οι γονείς τους πραγματικά τους χρειάζονται, είναι πολύ απασχολημένοι με τη ζωή τους για να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους ως τέκνα, μπορεί να πει κανείς ότι τρέφουν πραγματικά αγνά αισθήματα προς τους γονείς τους;

Πώς να συμμορφώνεστε με το θέλημα του Θεού και να κερδίζετε τον έπαινό Του

Εάν θέλουμε να γίνουμε άνθρωποι που λατρεύουν αληθινά τον Θεό και κερδίζουν τον έπαινό Του, το κλειδί είναι να πράττουμε σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, να εξαίρουμε τον Θεό στην καρδιά μας, να επικεντρωνόμαστε στο να ακολουθούμε την οδό του Κυρίου σε όλα τα θέματα, να βάζουμε πρώτα τα λόγια του Κυρίου και να χρησιμοποιούμε τα όσα πραγματικά βιώνουμε για να γινόμαστε μάρτυρες του Θεού και να Τον δοξάζουμε. Φυσικά, μερικοί αδελφοί κι αδελφές συναθροιζόμαστε τα Χριστούγεννα για να τραγουδήσουμε ύμνους και να δοξάσουμε τον Κύριο, να ανταλλάξουμε μεταξύ μας τις εμπειρίες και τις γνώσεις μας για το πώς κάνουμε πράξη τον λόγο του Κυρίου στη ζωή μας και για να υποστηρίξουμε και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να επιλύσουμε ζητήματα στην πνευματική μας ζωή και να κλείσουμε την απόστασή μας από τον Θεό, κι αυτό συμμορφώνεται επίσης με το θέλημα του Θεού. Επιπλέον, όταν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, υπάρχουν πλέον πολλές δυτικές χώρες που διοργανώνουν φιλανθρωπικές εκδηλώσεις για τους διωκόμενους χριστιανούς και τους άστεγους και που συγκεντρώνουν ανθρώπους σε αναζήτηση καταφυγίου και διωκόμενους χριστιανούς πρόσφυγες απ’ όλο τον κόσμο, ώστε να μπορούν ν’ ανταλλάσσουν εμπειρίες μεταξύ τους, δίνοντάς τους έτσι τη δυνατότητα να αισθανθούν τη ζεστασιά του Θεού μέσα στην παγωνιά του χειμώνα. Κι αυτά είναι πράγματα που ο Θεός θα θυμάται. Εν ολίγοις, η ίδια η γιορτή δεν είναι σημαντική, ούτε κι οι διάφορες τελετές είναι σημαντικές. Αυτό που είναι σημαντικότερο είναι ο λόγος του Κυρίου Ιησού και τα πράγματα που απαιτεί από μας. Να μπορούμε να έχουμε μια καρδιά με φόβο Θεού και να επιδιώκουμε το θέλημα του Κυρίου σε όλα τα πράγματα, να κάνουμε πράξη τον λόγο του Κυρίου και να ικανοποιούμε τον Κύριο εκπληρώνοντας τις απαιτήσεις Του, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Μόνο πράττοντας με τον τρόπο αυτό λατρεύουμε αληθινά τον Κύριο Ιησού και κερδίζουμε τον έπαινό Του.

Ευχαριστώ τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού, και είθε ο Θεός να είναι μαζί με όλους μας!

Τι σημαίνει κρίση;

Σχετικά λόγια του Θεού:

Το έργο της κρίσης είναι το έργο του Θεού, και έτσι είναι φυσικό να γίνει από τον ίδιο τον Θεό· δεν γίνεται αντί Αυτού να το κάνει ο άνθρωπος. Επειδή η κρίση είναι η κατάκτηση της ανθρώπινης φυλής μέσω της αλήθειας, είναι αναμφισβήτητο πως ο Θεός εξακολουθεί να εμφανίζεται ως ενσαρκωμένη εικόνα, ώστε να επιτελέσει αυτό το έργο ανάμεσα στους ανθρώπους. Δηλαδή, τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός θα χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να διδάξει τους ανθρώπους σε όλη τη γη και να τους γνωστοποιήσει όλες τις αλήθειες. Αυτό είναι το έργο της κρίσης του Θεού.

από «Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όσον αφορά τη λέξη «κρίση», θα αναλογιστείτε τα λόγια που πρόφερε παντού ο Ιεχωβάς και τα λόγια επιπλήξεως που απηύθυνε ο Ιησούς στους Φαρισαίους. Παρ’ όλη τη δριμύτητά τους, αυτά τα λόγια δεν είναι η κρίση του Θεού για τον άνθρωπο, είναι μόνο λόγια που είπε ο Θεός σε διάφορα περιβάλλοντα, δηλαδή σε διαφορετικά σκηνικά· αυτά τα λόγια διαφέρουν από εκείνα που πρόφερε ο Χριστός καθώς κρίνει τον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες. Τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός χρησιμοποιεί μια ποικιλία από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, αυτά τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό, λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα μόνο λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Αυτές οι μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια, την οποία ο άνθρωπος δεν κατέχει καθόλου. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί πλήρως να είναι υποταγμένος στον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης, είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και η αλήθεια για τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει την διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός.

από «Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αυτό που λέω είναι ότι σήμερα Εγώ κρίνω τις αμαρτίες των ανθρώπων και την αδικία τους. Ότι αναθεματίζω την επαναστατικότητα των ανθρώπων. Το ψέμα και η δολιότητά τους, τα λόγια και οι πράξεις τους, καθετί που δεν συνάδει με το θέλημά Του θα υποβληθούν σε κρίση και η επαναστατικότητα των ανθρώπων θα καταδικαστεί ως αμαρτωλή. Μιλάει σύμφωνα με τις αρχές της κρίσης και αποκαλύπτει τη δίκαιη διάθεσή Του κρίνοντας την αδικία τους, αναθεματίζοντας την επαναστατικότητά τους και αποκαλύπτοντας όλα τα άσχημα πρόσωπά τους. […] Η κρίση, το παίδεμα και η αποκάλυψη των αμαρτιών της ανθρωπότητας — κανένας και τίποτε δεν μπορεί να γλιτώσει από αυτή την κρίση. Ό,τι είναι ακάθαρτο, κρίνεται από Αυτόν. Μόνο μέσω αυτού θεωρείται δίκαιη η διάθεσή Του. Διαφορετικά, πώς θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αξίζετε να αποκαλείστε αντιθετικά στοιχεία;

από «Πώς το δεύτερο στάδιο του έργου της κατάκτησης αποδίδει καρπούς» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:

Μετά τη βίωση της κρίσης και του παιδέματος του Θεού, μπορούμε να κατανοήσουμε το γεγονός ότι η πηγή της αλήθειας και όλων των θετικών πραγμάτων είναι ο Θεός. Όπου υπάρχει η διαταραχή και η διαφθορά του Σατανά και η αμαρτία της αντίστασης στον Θεό, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν η κρίση και το παίδεμά Του. Όπου υπάρχει η κρίση του Θεού, υπάρχει και η εμφάνιση της αλήθειας και η αποκάλυψη της διάθεσής Του. Η αλήθεια και η διάθεση του Θεού αποκαλύπτονται κατά τη διάρκεια της κρίσης και του παιδέματός Του. Μόνο όπου υπάρχει αλήθεια, υπάρχει κρίση και παίδεμα· μόνο όπου υπάρχει κρίση και παίδεμα, υπάρχει η αποκάλυψη της δίκαιης διάθεσης του Θεού. Επομένως, όπου υπάρχει η κρίση και το παίδεμα του Θεού, βρίσκουμε και τα ίχνη του έργου Του, και αυτός είναι ο πλέον αληθινός τρόπος αναζήτησης της εμφάνισης του Θεού. Μόνο ο Θεός έχει την εξουσία να κρίνει και μόνο ο Χριστός έχει την εξουσία να κρίνει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Τούτο επιβεβαιώνει και αποδεικνύει ότι ο Υιός του ανθρώπου – ο Χριστός – είναι ο Κύριος της κρίσης. Χωρίς την κρίση και το παίδεμα του Θεού, οι άνθρωποι δεν έχουν τα μέσα για να αποκτήσουν την αλήθεια, και η κρίση και το παίδεμα είναι αυτά που αποκαλύπτουν τη δίκαιη διάθεση του Θεού, παρέχοντας στους ανθρώπους την ευκαιρία να Τον γνωρίσουν. Η διαδικασία μέσω της οποίας οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια είναι η διαδικασία μέσω της οποίας γνωρίζουν τον Θεό. Η αλήθεια για τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι κρίση, εξονυχιστικός έλεγχος και παίδεμα. Αυτό που αποκαλύπτει η αλήθεια είναι ακριβώς η δικαιοσύνη, η μεγαλοπρέπεια και η οργή του Θεού. Οι άνθρωποι που κατανοούν την αλήθεια μπορούν να απαλλαγούν από τη διαφθορά και να ελευθερωθούν από την επιρροή του Σατανά. Αυτό εναπόκειται απολύτως στη δύναμη και την παντοδυναμία των λόγων του Θεού. Ο Θεός σώζει και τελειώνει τους ανθρώπους, προκειμένου να τους επιτρέψει να κατανοήσουν και να αποκτήσουν την αλήθεια. Όσο περισσότερο κατανοούν οι άνθρωποι την αλήθεια, τόσο περισσότερο γνωρίζουν τον Θεό. Έτσι, οι άνθρωποι μπορούν να εξαλείψουν τη διαφθορά και να επιτύχουν εξαγνισμό. Όταν οι άνθρωποι βιώσουν την αλήθεια και εισέλθουν στην πραγματικότητά της, θα ζουν στο φως, θα ζουν στην αγάπη και θα ζουν ενώπιον του Θεού. Αυτό είναι το αποτέλεσμα που επιτυγχάνει ο Χριστός μέσα από την εκφώνηση της αλήθειας και την κρίση. Στην πραγματικότητα, όλα τα λόγια που λέγονται από τον Θεό είναι η αλήθεια και η κρίση της ανθρώπινης φυλής. Ανεξάρτητα από την εποχή, τα λόγια που προφέρει ο Θεός έχουν το αποτέλεσμα της κρίσης. Στην Εποχή του Νόμου, τα λόγια του Ιεχωβά Θεού αποτελούσαν την κρίση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Στην Εποχή της Χάριτος, τα λόγια που πρόφερε ο Κύριος Ιησούς αποτελούσαν την κρίση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Τώρα, στην Εποχή της Βασιλείας, όλα όσα λέει ο Παντοδύναμος Θεός στο έργο Του της κρίσης και του παιδέματος αποτελούν ακόμη περισσότερη κρίση που, τελικά, θα καταστήσει την ανθρώπινη φυλή ικανή να κατανοήσει ότι η κρίση και το παίδεμα της ανθρωπότητας από τον Παντοδύναμο Θεό αποτελούν την πλέον μεγάλη αγάπη του Θεού. Αυτό που παραδίδουν στην ανθρώπινη φυλή η κρίση και το παίδεμα του Θεού είναι η σωτηρία και η τελείωση. Μόνο αν κάποιος αποδεχτεί την κρίση και το παίδεμά Του και υπακούσει σε αυτά, αποκτά την αληθινή αγάπη και την ολοκληρωτική σωτηρία του Θεού. Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που αρνούνται να δεχτούν την κρίση και το παίδεμα του Θεού θα υποβληθούν στην τιμωρία Του και θα πέσουν στην καταστροφή και τον όλεθρο […]

από «Πώς θα πρέπει να κατανοείτε το έργο της κρίσης και της παίδευσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες» στο βιβλίο «Συλλογή Κηρυγμάτων — Προσφορά Ζωής»

 Πηγή από: Αστραπή της Ανατολής

7. Γιατί λέγεται ότι οι δύο ενσαρκώσεις του Θεού ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης;

Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Ούτω και ο Χριστός, άπαξ προσφερθείς διά να σηκώση τας αμαρτίας πολλών, θέλει φανή εκ δευτέρου χωρίς αμαρτίας εις τους προσμένοντας αυτόν διά σωτηρίαν» (Εβρ. 9:28).

«Εν αρχή ήτο ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος» (Ιωάν. 1:1).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Η πρώτη ενσάρκωση έγινε για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία μέσω της σάρκας του Ιησού, δηλαδή, Αυτός έσωσε τον άνθρωπο από τον σταυρό, αλλά η διεφθαρμένη σατανική διάθεση παρέμενε ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Η δεύτερη ενσάρκωση δεν πρέπει πλέον να χρησιμεύει ως προσφορά περί αμαρτίας, αλλά για να σώζει πλήρως όσους λυτρώθηκαν από την αμαρτία. Αυτό γίνεται έτσι ώστε όσοι συγχωρούνται να μπορούν να απελευθερωθούν από τις αμαρτίες τους και να εξαγνιστούν πλήρως και να επιτύχουν αλλαγή της διάθεσής τους, σπάζοντας έτσι τα δεσμά της επιρροής του σκότους του Σατανά και επιστρέφοντας ενώπιον του θρόνου του Θεού. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αγιοποιηθεί πλήρως. Ο Θεός ξεκίνησε το έργο της σωτηρίας την Εποχή της Χάριτος μετά την ολοκλήρωση της Εποχής του Νόμου. Μόνο κατά τις έσχατες ημέρες, όταν ο Θεός έχει εξαγνίσει πλήρως την ανθρωπότητα επιτελώντας το έργο της κρίσης και του παιδέματος του ανθρώπου εξαιτίας της επαναστατικότητας,ο Θεός θα ολοκληρώσει το έργο της σωτηρίας Του και θα εισέλθει στην ανάπαυσή Του. Επομένως, στα τρία στάδια του έργου, μόνο δύο φορές ενσαρκώθηκε ο Θεός για να πραγματοποιήσει το έργο Του μεταξύ των ανθρώπων ο ίδιος. Αυτό συμβαίνει επειδή μόνο ένα από τα τρία στάδια του έργου είναι να καθοδηγεί τον άνθρωπο στη ζωή του, ενώ τα άλλα δύο είναι το έργο της σωτηρίας. Μόνο εάν ενσαρκώνεται ο Θεός μπορεί να ζήσει μαζί με τον άνθρωπο, να βιώσει τον πόνο του κόσμου και να ζήσει σε μια συνηθισμένη σάρκα. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να παράσχει στους ανθρώπους της δημιουργίας Του τον πρακτικό λόγο που έχουν ανάγκη. Ο άνθρωπος λαμβάνει πλήρη σωτηρία από τον Θεό εξαιτίας του ενσαρκωμένου Θεού, όχι άμεσα από τις προσευχές του στον ουρανό. Διότι ο άνθρωπος είναι σαρκικός. Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δει το Πνεύμα του Θεού, πολύ λιγότερο δε, να Τον προσεγγίσει. Το μόνο με το οποίο μπορεί να συσχετιστεί ο άνθρωπος είναι η ενσάρκωση του Θεού. Μόνο μέσω Αυτού μπορεί ο άνθρωπος να κατανοήσει όλον τον λόγο και όλες τις αλήθειες και να λάβει πλήρη σωτηρία. Η δεύτερη ενσάρκωση αρκεί για να απαλλαγεί ο άνθρωπος από τις αμαρτίες του και να εξαγνιστεί πλήρως. Ως εκ τούτου, η δεύτερη ενσάρκωση θα φέρει εις πέρας όλο το έργο του Θεού στη σάρκα και θα ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού.

από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όταν ο Ιησούς επιτελούσε το έργο Του, η γνώση του ανθρώπου γι’ Αυτόν ήταν ακόμα ασαφής και αόριστη. Ο άνθρωπος πάντα πίστευε ότι Αυτός ήταν ο υιός του Δαβίδ και τον ανακήρυξε ως μεγάλο προφήτη και φιλάνθρωπο Κύριο που λύτρωσε τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του. Ορισμένοι, μέσω της πίστης, θεραπεύτηκαν, αγγίζοντας απλώς την άκρη του ενδύματός Του. Οι τυφλοί βρήκαν το φως τους και ακόμη και οι νεκροί ήρθαν πίσω στη ζωή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να ανακαλύψει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση που ήταν βαθιά ριζωμένη μέσα του και ούτε ήξερε πώς να την αποβάλλει. Ο άνθρωπος έλαβε πολύ χάρη, όπως τη γαλήνη και την αγαλλίαση της σάρκας, την ευλογία ολόκληρης της οικογένειας μέσω της πίστης ενός, και τη θεραπεία των ασθενειών και ούτω καθεξής. Τα υπόλοιπα ήταν οι καλές πράξεις του ανθρώπου και η θεία εμφάνισή τους. Εάν ο άνθρωπος μπορούσε να ζήσει βάσει αυτών, θεωρείτο καλός πιστός. Μόνο αυτοί οι πιστοί θα μπορούσαν να εισέλθουν στον ουρανό μετά θάνατον, πράγμα που σημαίνει ότι σώθηκαν. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, δεν κατανόησαν διόλου την οδό της ζωής. Απλώς διέπρατταν αμαρτίες και στη συνέχεια εξομολογούνταν σε έναν συνεχή κύκλο χωρίς να ακολουθούν κανένα μονοπάτι προς την αλλαγή διάθεσης. Αυτή ήταν η κατάσταση του ανθρώπου την Εποχή της Χάριτος. Έχει λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία; Όχι! Επομένως, μετά την ολοκλήρωση αυτού του σταδίου, ακολουθεί το έργο της κρίσης και του παιδέματος. Αυτό το στάδιο εξαγνίζει τον άνθρωπο μέσω του λόγου, έτσι ώστε να προσφέρει στον άνθρωπο ένα μονοπάτι για να το ακολουθήσει. Αυτό το στάδιο δεν θα ήταν καρποφόρο ή σημαντικό εάν συνεχιζόταν με την εκδίωξη των δαιμόνων, διότι η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν θα αποβαλλόταν και ο άνθρωπος θα σταματούσε μόνο στη συγχώρεση των αμαρτιών. Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη ολοκληρωθεί και ο Θεός έχει κυριαρχήσει επί του Σατανά. Ωστόσο, η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του και ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό. Ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Γι’ αυτό, στο παρόν στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να αποκαλύψει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου και ζητά από τον άνθρωπο να ενεργεί σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι. Αυτό το στάδιο είναι πιο σημαντικό από το προηγούμενο και πιο καρποφόρο, διότι τώρα ο λόγος παρέχει άμεσα τη ζωή του ανθρώπου και καθιστά δυνατή την πλήρη ανανέωση της διάθεσης του ανθρώπου. Είναι ένα στάδιο του έργου πιο βαθύ. Επομένως, η ενσάρκωση των εσχάτων ημερών έχει ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και έχει ολοκληρώσει πλήρως το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.

από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ο πρώτος ενσαρκωμένος Θεός δεν ολοκλήρωσε το έργο της ενσάρκωσης· ολοκλήρωσε μόνο το πρώτο στάδιο του έργου, το οποίο ήταν απαραίτητο να πραγματοποιηθεί από τον Θεό στη σάρκα. Έτσι, προκειμένου να ολοκληρωθεί το έργο της ενσάρκωσης, ο Θεός επέστρεψε και πάλι στη σάρκα, βιώνοντας όλη την κανονικότητα και την πραγματικότητα της σάρκας, δηλαδή, φανερώνοντας τον Λόγο του Θεού μέσα σε μια εντελώς κανονική και συνηθισμένη σάρκα, ολοκληρώνοντας στη σάρκα με αυτόν τον τρόπο το έργο που άφησε στη μέση. […] Η σάρκα του Ιησού ήταν εκείνη που καρφώθηκε στον σταυρό· αυτήν παρέδωσε ως προσφορά περί αμαρτίας· μέσω μιας σάρκας με κανονική ανθρώπινη φύση νίκησε τον Σατανά σώζοντας ολοκληρωτικά τον άνθρωπο πάνω από τον σταυρό. Και ως ολοκληρωμένη σάρκα, ο δεύτερος ενσαρκωμένος Θεός πραγματοποιεί το έργο της κατάκτησης και νικά τον Σατανά. Μόνο μια σάρκα που είναι απολύτως κανονική και αληθινή μπορεί να πραγματοποιήσει το έργο της κατάκτησης στο σύνολό του και να καταθέσει μια δυναμική μαρτυρία. Δηλαδή, το έργο της[α] κατάκτησης του ανθρώπου καθίσταται αποτελεσματικό μέσω της πραγματικότητας και της κανονικότητας του Θεού στη σάρκα, όχι μέσω υπερφυσικών θαυμάτων και αποκαλύψεων. Η διακονία αυτού του ενσαρκωμένου Θεού είναι να μιλήσει και, κατά αυτόν τον τρόπο, να κατακτήσει και να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Με άλλα λόγια, το έργο του Πνεύματος που εισέρχεται στη σάρκα, το καθήκον της σάρκας είναι να μιλήσει και, με αυτόν τον τρόπο, να κατακτήσει, να αποκαλύψει, να οδηγήσει στην τελείωση και να εξαλείψει τελείως τον άνθρωπο. Κι έτσι, με το έργο της κατάκτησης το έργο του Θεού στη σάρκα θα εκπληρωθεί στο ακέραιο. Το αρχικό λυτρωτικό έργο ήταν μονάχα η αρχή του έργου της ενσαρκώσεως· η σάρκα που πραγματοποιεί το έργο της κατάκτησης θα ολοκληρώσει το σύνολο του έργου της ενσαρκώσεως. Στα γένη, υπάρχει ένα αρσενικό και ένα θηλυκό· όσον αφορά αυτό, η έννοια της ενσάρκωσης του Θεού έχει ολοκληρωθεί. Διαλύει τις παρανοήσεις που έχει ο άνθρωπος όσον αφορά τον Θεό: Ο Θεός μπορεί να γίνει τόσο αρσενικού όσο και θηλυκού γένους και ο ενσαρκωμένος Θεός στην ουσία δεν έχει φύλο. Αυτός δημιούργησε και τον άνδρα και τη γυναίκα και δεν κάνει διάκριση μεταξύ των φύλων. Σε αυτό το στάδιο του έργου ο Θεός δεν εκτελεί σημεία και τέρατα, έτσι ώστε το έργο να επιφέρει τα αποτελέσματά του με τα λόγια. Ο λόγος γι’ αυτό, επιπλέον, είναι επειδή το έργο του ενσαρκωμένου Θεού αυτή τη φορά δεν είναι να θεραπεύσει τους αρρώστους και να εκβάλει τους δαίμονες, αλλά να κατακτήσει τον άνθρωπο μέσω του λόγου, και μπορεί να ειπωθεί ότι η έμφυτη ικανότητα που κατέχει αυτή η ενσάρκωση του Θεού είναι να ομιλεί και να κατακτά τον άνθρωπο, όχι να θεραπεύει τους αρρώστους και να εκβάλει τους δαίμονες. Το έργο Του στην κανονική ανθρώπινη φύση δεν είναι να πραγματοποιεί θαύματα, να θεραπεύει αρρώστους και να εκβάλει δαίμονες, αλλά να ομιλεί και έτσι, η δεύτερη ενσάρκωση φαίνεται περισσότερο κανονική στους ανθρώπους από την πρώτη. Οι άνθρωποι βλέπουν πως η ενσάρκωση του Θεού δεν είναι ψέμα· αλλά αυτός ο ενσαρκωμένος Θεός διαφέρει από τον ενσαρκωμένο Ιησού, και παρόλο που και οι δύο είναι ο Θεός ενσαρκωμένος, δεν είναι εντελώς ίδιοι. Ο Ιησούς κατείχε κανονική ανθρώπινη φύση, συνηθισμένη, αλλά συνοδευόταν από πολλά σημεία και τέρατα. Σε αυτόν τον ενσαρκωμένο Θεό, τα ανθρώπινα μάτια δεν θα δουν σημεία ή τέρατα ούτε θεραπεία των αρρώστων ούτε εκδίωξη των δαιμόνων, ούτε περπάτημα πάνω στη θάλασσα, ούτε νηστεία σαράντα ημερών… Δεν κάνει το ίδιο έργο με τον Ιησού, όχι γιατί η σάρκα Του διαφέρει επί της ουσίας από αυτήν του Ιησού, αλλά επειδή η διακονία Του δεν είναι η θεραπεία των αρρώστων και η εκβολή των δαιμόνων. Αυτός δεν θα γκρεμίσει το ίδιο Του το έργο, δεν θα διαταράξει το έργο Του. Από τη στιγμή που κατακτά τον άνθρωπο μέσω των αληθινών λόγων Του, δεν χρειάζεται να τον καθυποτάξει με θαύματα και έτσι, αυτό το στάδιο είναι για να ολοκληρώσει το έργο της ενσαρκώσεως.

Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς προφήτευσε ότι ο Θεός επρόκειτο να ενσαρκωθεί κατά τις έσχατες ημέρες και να παρουσιαστεί ως ο Υιός του ανθρώπου για να επιτελέσει έργο

Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Και σεις λοιπόν γίνεσθε έτοιμοι· διότι καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου» (Λουκ. 12:40).

«Και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ. 24:37).

«Διότι καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ. 24:27).

«Διότι ως η αστραπή η αστράπτουσα εκ της υπ’ ουρανόν λάμπει εις την υπ’ ουρανόν, ούτω θέλει είσθαι και ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού. Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης» (Λουκ. 17:24-25).

«Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού» (Ματθ. 25:6).

«Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού» (Αποκ. 3:20).

«Και εστράφην να ίδω την φωνήν, ήτις ελάλησε μετ’ εμού· και στραφείς είδον επτά λυχνίας χρυσάς, και εν μέσω των επτά λυχνιών είδον ένα όμοιον με υιόν ανθρώπου, ενδεδυμένον ποδήρη χιτώνα και περιεζωσμένον πλησίον των μαστών ζώνην χρυσήν. Η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί και ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλόξ πυρός, και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι, και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών, και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας, και εκ του στόματος αυτού του εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία, και η όψις αυτού έλαμπεν ως ο ήλιος λάμπει εν τη δυνάμει αυτού» (Αποκ. 1:12-16).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Ο Ιησούς είπε ότι θα κατέφθανε όπως είχε αναχωρήσει, αλλά γνωρίζεις εσύ το αληθινό νόημα των λόγων Του; Μήπως τα είπε στην ομήγυρή σας; Γνωρίζεις μόνο ότι θα καταφτάσει όπως έφυγε, πάνω σε ένα σύννεφο, μα γνωρίζεις πώς ακριβώς ο ίδιος ο Θεός επιτελεί το έργο Του; Εάν ήσουν αληθινά σε θέση να δεις, τότε πώς θα πρέπει να ερμηνεύονται τα λόγια του Ιησού; Είπε: Όταν ο Υιός του ανθρώπου έλθει τις έσχατες ημέρες, ο ίδιος δεν θα γνωρίζει, οι άγγελοι δεν θα γνωρίζουν, οι αγγελιοφόροι στον ουρανό δεν θα γνωρίζουν και ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν θα γνωρίζει. Μόνο ο Πατήρ θα γνωρίζει, τουτέστιν μόνο το Πνεύμα θα γνωρίζει. Ακόμα και ο ίδιος ο Υιός του ανθρώπου δεν γνωρίζει, όμως εσύ είσαι σε θέση να έχεις δει και να γνωρίζεις; Εάν ήσουν ικανός να γνωρίζεις και να έχεις δει ιδίοις όμμασι, δεν θα είχαν ειπωθεί μάταια αυτά τα λόγια; Και τι είπε ο Ιησούς τότε; «Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ειμή ο Πατήρ μου μόνος· και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. […] Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε ποία ώρα έρχεται ο Κύριος υμών». Όταν έρθει εκείνη η ημέρα, ούτε ο ίδιος ο Υιός του ανθρώπου δεν θα το γνωρίζει. Ο Υιός του ανθρώπου αναφέρεται στην ενσαρκωμένη σάρκα του Θεού, έναν κανονικό και συνηθισμένο άνθρωπο. Ακόμη και ο ίδιος ο Υιός του ανθρώπου δεν γνωρίζει, άρα πώς θα μπορούσες να γνωρίζεις εσύ;

από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

«Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας». Εσείς, τώρα, έχετε ακούσει τα λόγια του Αγίου Πνεύματος; Τα λόγια του Θεού έχουν φτάσει στ’ αυτιά σας. Τα ακούτε; Ο Θεός επιτελεί το έργο του λόγου τις έσχατες ημέρες και αυτά τα λόγια είναι του Αγίου Πνεύματος, επειδή ο Θεός είναι το Άγιο Πνεύμα και μπορεί επίσης να ενσαρκωθεί. Συνεπώς, τα λόγια του Αγίου Πνεύματος, όπως ειπώθηκαν στο παρελθόν, είναι τα λόγια του ενσαρκωμένου Θεού σήμερα. Υπάρχουν πολλοί παράλογοι άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα λόγια του Αγίου Πνεύματος οφείλουν να φτάσουν από τους ουρανούς στ’ αυτιά του ανθρώπου. Όποιος σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο δεν γνωρίζει το έργο του Θεού. Στην πραγματικότητα, οι ομιλίες που έχει εκφέρει το Άγιο Πνεύμα είναι αυτές του ενσαρκωμένου Θεού. Το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να μιλήσει απευθείας στον άνθρωπο, όπως ούτε ο Ιεχωβά δεν μιλούσε απευθείας στους ανθρώπους, ακόμα και κατά την Εποχή του Νόμου. Δεν θα ήταν πολύ λιγότερο πιθανό να το έκανε στη σημερινή εποχή; Για να εκφέρει ο Θεός ομιλίες, προκειμένου να φέρει εις πέρας το έργο Του, πρέπει να ενσαρκωθεί, διαφορετικά το έργο Του δεν θα μπορεί να επιτύχει τον στόχο Του.

από «Πώς μπορεί ο άνθρωπος που έχει ορίσει τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις του, να λάβει τις αποκαλύψεις του Θεού;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Για αρκετές χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος λαχταρούσε να μπορέσει να δει τον ερχομό του Σωτήρα. Ο άνθρωπος λαχταρούσε να δει τον Σωτήρα Ιησού πάνω σε ένα λευκό σύννεφο καθώς Εκείνος κατέρχεται, αυτοπροσώπως, ανάμεσα σ’ εκείνους που Τον νοσταλγούν και λαχταρούν τον ερχομό Του εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο άνθρωπος λαχταρά να επιστρέψει ο Σωτήρας και να επανενωθεί με τους ανθρώπους, δηλαδή, επιθυμεί να επιστρέψει ο Ιησούς ο Σωτήρας στους ανθρώπους από τους οποίους Εκείνος έχει χωριστεί για χιλιάδες χρόνια. Κι ο άνθρωπος ελπίζει ότι Εκείνος θα εκτελέσει για μια ακόμη φορά το έργο της λύτρωσης που πραγματοποίησε στους Ιουδαίους, θα είναι συμπονετικός και στοργικός προς τον άνθρωπο, θα συγχωρέσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, θα σηκώσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, και θα σηκώσει ακόμη όλες τις παραβάσεις του ανθρώπου και θα απελευθερώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Λαχταρούν ο Ιησούς ο Σωτήρας να είναι ο ίδιος όπως πριν – ένας Σωτήρας στοργικός, φιλικός και σεβαστός, ο οποίος δεν οργίζεται ποτέ προς τον άνθρωπο και ο οποίος ποτέ δεν τον αποδοκιμάζει. Αυτός ο Σωτήρας συγχωρεί και σηκώνει όλες τις αμαρτίες του ανθρώπου, και μάλιστα πεθαίνει πάνω στο σταυρό για τον άνθρωπο ξανά. Μετά την αναχώρηση του Ιησού, οι μαθητές που Τον ακολούθησαν κι όλοι οι Άγιοι που σώθηκαν χάρη στο όνομά Του, Τον νοσταλγούσαν απεγνωσμένα και Τον περίμεναν. Όλοι εκείνοι που σώθηκαν από τη χάρη του Ιησού Χριστού κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος λαχταρούν να έρθει αυτή η χαρμόσυνη μέρα κατά την διάρκεια των εσχάτων ημερών, όταν ο Ιησούς ο Σωτήρας θα φτάνει πάνω σε ένα λευκό σύννεφο και θα εμφανιστεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Φυσικά, αυτή είναι και η συλλογική επιθυμία όλων εκείνων που αποδέχονται σήμερα το όνομα του Ιησού του Σωτήρα. Ανά το σύμπαν, όλοι εκείνοι που γνωρίζουν τη σωτηρία του Ιησού του Σωτήρα λαχταρούν απελπισμένα τον ξαφνικό ερχομό του Ιησού Χριστού, για να εκπληρώσει τα λόγια του Ιησού όταν βρισκόταν στη γη: «Θα έρθω όπως ακριβώς αναχώρησα». Ο άνθρωπος πιστεύει ότι, μετά τη Σταύρωση και την Ανάσταση, ο Ιησούς επέστρεψε στον ουρανό πάνω σε ένα λευκό σύννεφο, και πήρε τη θέση Του στα δεξιά του Υψίστου. Ο άνθρωπος σκέφτεται ότι, ομοίως, ο Ιησούς θα κατέβει, πάλι πάνω σε ένα λευκό σύννεφο (το σύννεφο αυτό αναφέρεται στο σύννεφο πάνω στο οποίο Εκείνος επέστρεψε στον ουρανό), ανάμεσα σ’ εκείνους που Τον λαχταρούσαν απελπισμένα για χιλιάδες χρόνια, και ότι Εκείνος θα φορά ρούχα εβραϊκά και θα έχει την όψη τους. Αφού εμφανιστεί στον άνθρωπο, θα τους προσφέρει φαγητό, και θα κάνει ν’ αναβλύσει το νερό της ζωής γι’ αυτούς, και θα ζήσει ανάμεσα στους ανθρώπους, γεμάτος χάρη κι αγάπη, ζωντανός και πραγματικός. Και ούτω καθεξής. Όμως ο Ιησούς ο Σωτήρας δεν το έκανε αυτό. Έκανε το αντίθετο από αυτό που σκέφτηκε ο άνθρωπος. Δεν ήρθε ανάμεσα σε εκείνους που λαχταρούσαν την επιστροφή Του, και δεν εμφανίστηκε σε όλους τους ανθρώπους ενώ ήταν πάνω στο λευκό σύννεφο. Έχει ήδη φτάσει, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον ξέρει, κι εξακολουθεί να μην γνωρίζει για την άφιξή Του. Ο άνθρωπος απλά Τον περιμένει άσκοπα, αγνοώντας ότι Εκείνος έχει ήδη κατέβει πάνω σε ένα «λευκό σύννεφο» (το σύννεφο το οποίο είναι το Πνεύμα Του, τα λόγια Του κι όλη Του η διάθεση κι όλα αυτά που είναι Εκείνος), και τώρα βρίσκεται ανάμεσα σε μια ομάδα νικητών που Εκείνος θα φτιάξει κατά την διάρκεια των εσχάτων ημερών.

από «Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα “λευκό σύννεφο”» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όσοι υπακούουν στην αλήθεια και υποτάσσονται στο έργο του Θεού θα βρεθούν υπό τη σκέπη του ονόματος της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού, του Παντοδύναμου. Θα έχουν τη δυνατότητα να αποδεχτούν την προσωπική καθοδήγηση του Θεού, θα κερδίσουν περισσότερη και μεγαλύτερη αλήθεια και θα λάβουν την πραγματική ανθρώπινη ζωή. Θα έχουν το όραμα που δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν οι άνθρωποι: «Και εστράφην να ίδω την φωνήν, ήτις ελάλησε μετ’ εμού· και στραφείς είδον επτά λυχνίας χρυσάς, και εν μέσω των επτά λυχνιών είδον ένα όμοιον με υιόν ανθρώπου, ενδεδυμένον ποδήρη χιτώνα και περιεζωσμένον πλησίον των μαστών ζώνην χρυσήν. Η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί και ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλόξ πυρός, και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι, και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών, και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας, και εκ του στόματος αυτού του εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία, και η όψις αυτού έλαμπεν ως ο ήλιος λάμπει εν τη δυνάμει αυτού» (Αποκάλυψη 1:12-16). Αυτό το όραμα είναι η έκφραση ολόκληρης της διάθεσης του Θεού. Αυτή η έκφραση ολόκληρης της διάθεσής Του είναι, επίσης, η έκφραση του έργου του Θεού, όταν Αυτός ενσαρκωθεί αυτήν τη φορά. Μέσα στους χείμαρρους των παιδεμάτων και των κρίσεων, ο Υιός του ανθρώπου εκφράζει την εγγενή του διάθεση μέσα από λόγια, δίνοντας τη δυνατότητα σε όλους όσοι αποδέχονται την παίδευση και την κρίση του να δούν το πραγματικό πρόσωπο του Υιού του ανθρώπου, ένα πρόσωπο που αποτελεί πιστή απεικόνιση του προσώπου του Υιού του ανθρώπου που είδε ο Ιωάννης. (Φυσικά, όλα αυτά θα είναι αόρατα σε εκείνους που δεν αποδέχονται το έργο του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας).

από τον Πρόλογο του βιβλίου «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Σας λέω, αυτοί που πιστεύουν στον Θεό λόγω των σημείων, ανήκουν σίγουρα στην κατηγορία που θα υποστεί καταστροφή. Αυτοί που δεν είναι ικανοί να αποδεχτούν τα λόγια του Ιησού που επέστρεψε ενσαρκωμένος είναι σίγουρα τα τέκνα της κολάσεως, οι απόγονοι του αρχαγγέλου, η κατηγορία που θα υποβληθεί σε αιώνια καταστροφή. Πολλοί μπορεί να μην ενδιαφέρονται γι’ αυτά που λέω, μα εξακολουθώ να θέλω να πω σε κάθε αυτοαποκαλούμενο άγιο που ακολουθεί τον Ιησού πως, όταν δείτε τον Ιησού με τα ίδια σας τα μάτια να κατεβαίνει από τον ουρανό επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, αυτή θα είναι η δημόσια εμφάνιση του Ηλίου της δικαιοσύνης. Αυτή ίσως να είναι μια στιγμή μεγάλου ενθουσιασμού για εσένα, όμως θα πρέπει να γνωρίζεις πως η στιγμή που θα γίνεις μάρτυρας της καθόδου του Ιησού από τον ουρανό, θα είναι επίσης η στιγμή που θα πας στην κόλαση για να τιμωρηθείς. Θα προαναγγείλει το τέλος του σχεδίου διαχείρισης του Θεού και θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα επιβραβεύσει τον καλό και θα τιμωρήσει τον πονηρό. Διότι η κρίση του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πριν ο άνθρωπος διακρίνει τα σημεία, όταν θα υπάρχει μόνο η έκφραση της αλήθειας. Αυτοί που αποδέχονται την αλήθεια και δεν αναζητούν σημεία και, συνεπώς, έχουν εξαγνιστεί, θα έχουν επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού και θα έχουν μπει στην αγκάλη του Δημιουργού. Μονάχα αυτοί που εμμένουν στην πεποίθηση πως «ο Ιησούς που δεν επιβαίνει ένα λευκό σύννεφο, είναι ένας ψευδόχριστος», θα υποβληθούν σε αιώνια τιμωρία, επειδή πιστεύουν μονάχα στον Ιησού που επιδεικνύει σημεία, αλλά δεν αναγνωρίζουν τον Ιησού που διακηρύσσει αυστηρή κρίση και απελευθερώνει την αληθινή οδό της ζωής. Κι έτσι, ο Ιησούς θα ασχοληθεί μαζί τους μονάχα όταν θα επιστρέψει φανερά επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο. Είναι πολύ ισχυρογνώμονες, με μεγάλη αυτοπεποίθηση και πολύ αλαζόνες. Πώς μπορεί ο Ιησούς να επιβραβεύσει τέτοιους αχρείους; Η επιστροφή του Ιησού αποτελεί μεγάλη λύτρωση για εκείνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά γι’ αυτούς που αδυνατούν να την αποδεχτούν αποτελεί οιωνό καταδίκης. Θα πρέπει να επιλέξετε το δικό σας μονοπάτι και να μη βλασφημείτε απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και να μην απορρίπτετε την αλήθεια. Θα πρέπει να μην είστε ένα άτομο αδαές και αλαζονικό, μα κάποιος που υπακούει στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και ποθεί και αναζητά την αλήθεια· μόνο έτσι θα επωφεληθείτε.

από «Όταν δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Βιβλίο: Λουκ., Κεφάλαιο: 12

1. Εν τω μεταξύ αφού συνηθροίσθησαν αι μυριάδες του όχλου, ώστε κατεπάτουν αλλήλους, ήρχισε να λέγη προς τους μαθητάς αυτού πρώτον· Προσέχετε εις εαυτούς από της ζύμης των Φαρισαίων, ήτις είναι υπόκρισις. 

2. Αλλά δεν είναι ουδέν κεκαλυμμένον, το οποίον δεν θέλει ανακαλυφθή, και κρυπτόν, το οποίον δεν θέλει γνωρισθή· 

3. όθεν όσα είπετε εν τω σκότει εν τω φωτί θέλουσιν ακουσθή, και ό,τι ελαλήσατε προς το ωτίον εν τοις ταμείοις θέλει κηρυχθή επί των δωμάτων. 

4. Λέγω δε προς εσάς τους φίλους μου· Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα και μετά ταύτα μη δυναμένων περισσότερόν τι να πράξωσι. 

5. Θέλω δε σας δείξει ποίον να φοβηθήτε· Φοβήθητε εκείνον, όστις αφού αποκτείνη, έχει εξουσίαν να ρίψη εις την γέενναν· ναι, σας λέγω, τούτον φοβήθητε. 

6. Δεν πωλούνται πέντε στρουθία διά δύο ασσάρια; και εν εξ αυτών δεν είναι λελησμονημένον ενώπιον του Θεού· 

7. αλλά και αι τρίχες της κεφαλής υμών είναι πάσαι ηριθμημέναι. Μη φοβείσθε λοιπόν· από πολλών στρουθίων διαφέρετε. 

8. Σας λέγω δέ· Πας όστις με ομολογήση έμπροσθεν των ανθρώπων, και ο Υιός του ανθρώπου θέλει ομολογήσει αυτόν έμπροσθεν των αγγέλων του Θεού· 

9. όστις δε με αρνηθή ενώπιον των ανθρώπων, και ο Υιός του ανθρώπου θέλει αρνηθή αυτόν ενώπιον των αγγέλων του Θεού. 

10. Και πας όστις θέλει ειπεί λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, θέλει συγχωρηθή εις αυτόν· όστις όμως βλασφημήση κατά του Αγίου Πνεύματος, εις αυτόν δεν θέλει συγχωρηθή. 

11. Όταν δε σας φέρωσιν εις τας συναγωγάς και τας αρχάς και τας εξουσίας, μη μεριμνάτε πως ή τι να απολογηθήτε, ή τι να είπητε· 

12. διότι το Άγιον Πνεύμα θέλει σας διδάξει εν αυτή τη ώρα τι πρέπει να είπητε. 

13. Είπε δε τις προς αυτόν εκ του όχλου· Διδάσκαλε, ειπέ προς τον αδελφόν μου να μοιρασθή μετ' εμού την κληρονομίαν. 

14. Ο δε είπε προς αυτόν· Άνθρωπε, τις με κατέστησε δικαστήν ή μεριστήν εφ' υμάς; 

15. Και είπε προς αυτούς· Προσέχετε και φυλάττεσθε από της πλεονεξίας· διότι εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού. 

16. Είπε δε προς αυτούς παραβολήν, λέγων· Ανθρώπου τινός πλουσίου ηυτύχησαν τα χωράφια· 

17. Και διελογίζετο εν εαυτώ λέγων· Τι να κάμω, διότι δεν έχω που να συνάξω τους καρπούς μου; 

18. Και είπε· Τούτο θέλω κάμει· θέλω χαλάσει τας αποθήκας μου και θέλω οικοδομήσει μεγαλητέρας και συνάξει εκεί πάντα τα γεννήματά μου και τα αγαθά μου, 

19. και θέλω ειπεί προς την ψυχήν μου· Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά εναποτεταμιευμένα δι' έτη πολλά· αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου. 

20. Είπε δε προς αυτόν ο Θεός· Άφρον, ταύτην την νύκτα την ψυχήν σου απαιτούσιν από σού· όσα δε ητοίμασας, τίνος θέλουσιν είσθαι; 

21. Ούτω θέλει είσθαι όστις θησαυρίζει εις εαυτόν και δεν πλουτεί εις Θεόν. 

22. Είπε δε προς τους μαθητάς αυτού· Διά τούτο λέγω προς εσάς, Μη μεριμνάτε διά την ζωήν σας, τι να φάγητε, μηδέ διά το σώμα, τι να ενδυθήτε. 

23. Η ζωή είναι τιμιώτερον της τροφής και το σώμα του ενδύματος. 

24. Παρατηρήσατε τους κόρακας, ότι δεν σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν, οίτινες δεν έχουσι ταμείον ουδέ αποθήκην, και ο Θεός τρέφει αυτούς· πόσω μάλλον σεις διαφέρετε των πτηνών. 

25. Και τις εξ υμών μεριμνών δύναται να προσθέση εις το ανάστημα αυτού μίαν πήχυν; 

26. Εάν λοιπόν ουδέ το ελάχιστον δύνασθε, τι μεριμνάτε περί των λοιπών; 

27. Παρατηρήσατε τα κρίνα πως αυξάνουσι· δεν κοπιάζουσιν ουδέ κλώθουσι· σας λέγω όμως, ουδέ ο Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού ενεδύθη ως εν τούτων. 

28. Αλλ' εάν τον χόρτον, όστις σήμερον είναι εν τω αγρώ και αύριον ρίπτεται εις κλίβανον, ο Θεός ενδύη ούτω, πόσω μάλλον εσάς, ολιγόπιστοι. 

29. Και σεις μη ζητείτε τι να φάγητε ή τι να πίητε, και μη ήσθε μετέωροι· 

30. διότι ταύτα πάντα ζητούσι τα έθνη του κόσμου· υμών δε ο Πατήρ εξεύρει ότι έχετε χρείαν τούτων· 

31. πλην ζητείτε την βασιλείαν του Θεού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή. 

32. Μη φοβού, μικρόν ποίμνιον· διότι ο Πατήρ σας ηυδόκησε να σας δώση την βασιλείαν. 

33. Πωλήσατε τα υπάρχοντά σας και δότε ελεημοσύνην. Κάμετε εις εαυτούς βαλάντια τα οποία δεν παλαιούνται, θησαυρόν εν τοις ουρανοίς όστις δεν εκλείπει, όπου κλέπτης δεν πλησιάζει ουδέ ο σκώληξ διαφθείρει· 

34. διότι όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας. 

35. Ας ήναι αι οσφύες σας περιεζωσμέναι και οι λύχνοι καιόμενοι· 

36. και σεις όμοιοι με ανθρώπους, οίτινες προσμένουσι τον κύριον αυτών, πότε θέλει επιστρέψει εκ των γάμων, διά να ανοίξωσιν ευθύς εις αυτόν όταν έλθη και κρούση. 

37. Μακάριοι οι δούλοι εκείνοι, τους οποίους ελθών ο κύριος θέλει ευρεί αγρυπνούντας. Αληθώς σας λέγω, ότι θέλει περιζωσθή και καθίσει αυτούς εις την τράπεζαν, και ελθών εις το μέσον θέλει υπηρετήσει αυτούς. 

38. Και εάν έλθη εν τη δευτέρα φυλακή και εν τη τρίτη φυλακή έλθη και εύρη ούτω, μακάριοι είναι οι δούλοι εκείνοι. 

39. Τούτο δε γινώσκετε, ότι εάν ήξευρεν ο οικοδεσπότης ποίαν ώραν ο κλέπτης έρχεται, ήθελεν αγρυπνήσει και δεν ήθελεν αφήσει να διορυχθή ο οίκος αυτού. 

40. Και σεις λοιπόν γίνεσθε έτοιμοι· διότι καθ' ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου. 

41. Είπε δε προς αυτόν ο Πέτρος· Κύριε, προς ημάς λέγεις την παραβολήν ταύτην ή και προς πάντας; 

42. Και ο Κύριος είπε· Τις λοιπόν είναι ο πιστός οικονόμος και φρόνιμος, τον οποίον θέλει καταστήσει ο κύριος αυτού επί των υπηρετών αυτού, διά να δίδη εν καιρώ την διωρισμένην τροφήν; 

43. Μακάριος ο δούλος εκείνος, τον οποίον ελθών ο κύριος αυτού θέλει ευρεί πράττοντα ούτως. 

44. Αληθώς σας λέγω, ότι θέλει καταστήσει αυτόν επί πάντων των υπαρχόντων αυτού. 

45. Εάν δε είπη ο δούλος εκείνος εν τη καρδία αυτού, Βραδύνει να έλθη ο κύριός μου· και αρχίση να δέρη τους δούλους και τας δούλας, και να τρώγη και να πίνη και να μεθύη, 

46. θέλει ελθεί ο κύριος του δούλου εκείνου, καθ' ην ημέραν δεν προσμένει και καθ' ην ώραν δεν εξεύρει, και θέλει αποχωρίσει αυτόν, και το μέρος αυτού θέλει θέσει μετά των απίστων. 

47. Εκείνος δε ο δούλος, όστις γνωρίσας το θέλημα του κυρίου αυτού δεν ητοίμασεν ουδέ έκαμε κατά το θέλημα αυτού, θέλει δαρθή πολύ· 

48. όστις όμως μη γνωρίσας έπραξεν άξια δαρμών, θέλει δαρθή ολίγον· εις πάντα δε, εις τον οποίον εδόθη πολύ, πολύ θέλει ζητηθή παρ' αυτού, και εις όντινα ενεπιστεύθη πολύ, περισσότερον θέλουσιν απαιτήσει παρ' αυτού. 

49. Πυρ ήλθον να βάλω εις την γην, και τι θέλω, εάν ήδη ανήφθη; 

50. Βάπτισμα δε έχω να βαπτισθώ, και πως στενοχωρούμαι εωσού εκτελεσθή. 

Σχετικές συμβουλές:  Δεύτερη εμφάνιση